بزرگنمايي:

خبر یزد - ایسنا/یزد یکی از رزمندگان دوران دفاع مقدس در ابرکوه می‌گوید: آنهایی که از جنگ باقی‌ماندن از جنگ و انقلاب میراث و غنیمت نمی‌خواهند فقط از مسئولان می‌خواهند که با مردم صادق باشند و تبعیض و بی‌عدالتی را ریشه‌کن کنند.

«این اولین مصاحبه من بعد از حدود 40 سال از آغاز جنگ تحمیلی است و تا به‌ حال این مطالب را برای هیچ‌ کسی بازگو نکرده‌ام؛ در این سال‌های بعد از جنگ و با داشتن 98 ماه سابقه حضور در جبهه، تاکنون هیچ فرد یا مسئولی درب خانه مرا نزده است و نه‌ تنها من بلکه چندین نفر از دیگر همرزمانم که سابقه حضور طولانی در جبهه دارند، مورد همین بی‌مهری‌ها قرار گرفته و کنار گذاشته شدند.
کسانی که اوایل جنگ فرار کردند و به خارج از کشور رفتند، فرزندانشان در بهترین دانشگاه‌ها درس خواندند و در ناز و نعمت بزرگ شدند و همین‌ که جنگ تمام شد، دوباره به کشور برگشتند و پست و مقام گرفتند. آنها در حالی از تجهیزات و امکانات بیت‌المال استفاده می‌کردند که رزمندگان اسلام در دوران دفاع مقدس اگر برای مأموریت هم به شهرشان می‌آمدند برای سرکشی از خانواده‌شان از خودروی بیت‌المال استفاده نمی‌کردند.»
این‌ها آغاز ناگفته‌های «محمدحسین فلاح زاده» از رزمندگان هشت سال دفاع مقدس است که امروز در سن 58 سالگی زبان به درد و دل گشوده است. او پس از جنگ تحمیلی از فعالیت‌های نظامی خود استعفا کرده و در دانشگاه علوم پزشکی یزد فعالیت می‌کند، اکنون بازنشسته‌ی اورژانس 115 و مشغول به کار کشاورزی است.
مقاومت با دست خالی در مقابل تجهیزات جنگی دشمن
فلاح‌زاده در سن 17 سالگی در خردادماه سال 1360 برای اولین بار به عنوان بسیجی داوطلب راهی جبهه می‌شود و آخرین حضورش نیز مربوط به سال 68 و پایان جنگ است و در این هشت سال، تنها شش ماه را در شهر خود یعنی ابرکوه سپری می‌کند.
این رزمنده دوران دفاع مقدس در ادامه صحبت‌های خود و در گفتگو با خبرنگار ایسنا، می‌گوید: در بدترین شرایط به مدت چهار سال خانواده‌ام را با خود به کردستان بردم، در راه به کمین دشمن خوردم، بیش از 10 مرتبه ساختمان محل سکونت خانواده‌ام، بمباران و غیرقابل‌ سکونت شد.
وی اضافه می‌کند: همه رزمندگان اسلام در آن روزها با دست‌ خالی در مقابل تجهیزات جنگی دشمن در سخت‌ترین شرایط مقاومت کردند زیرا همه گوش‌ به‌ فرمان امام(ره) بودند.
فلاح‌زاده تصریح می‌کند: ما نمی‌خواهیم امروز کسی قدردان سال‌ها حضور ما در جبهه باشد چرا که رزمندگان و یا جانبازانی که سال‌هاست زخم جنگ را تحمل می‌کنند یا حتی روی تخت افتاده و قدرت حرکت و تکلم ندارند، با کسی دیگر معامله کرده و از جنگ و انقلاب میراث و غنیمت نمی‌خواهند؛ فقط برخی مسئولان سنگ جلوی پایمان نیندازند و با مردم صادق باشند و بی‌عدالتی و تبعیض را از بین ببرند.
فراگیری درس خودشناسی از جبهه‌های دوران مقدس
فلاح‌زاده عنوان می‌کند: درس جبهه برای من خودشناسی بود و خوشحالم در برهه‌ای از زمان به دنیا آمدم که کشورم به من نیاز داشت و در کنار نسلی قرار گرفتم که از سر اخلاص، جانشان را کف دست گرفته و گوش‌ به‌ فرمان امام و مقتدای خویش، آماده جان‌فشانی بودند.
وی می‌گوید: وقتی در خیابان‌های ابرکوه عکس شهدا را می‌بینم، روزهایی را به یاد می‌آورم که 95 درصد از این شهدا در جبهه کنار من بودند و برای نظام، کشور، شهر و این مردم شهید شدند و امروز عده‌ای در سیستم اداری و پست‌ها و مسئولیت‌های مختلف کارهایی انجام می‌دهند که مردم دیدگاه بدی نسبت به نظام، انقلاب و جنگ پیدا می‌کنند!
این مرد ابرکوهی تأکید می‌کند: اگر مسئولان مانند رزمندگان زمان جنگ فعالیت می‌کردند، هیچ کشوری نمی‌توانست در مقابل ایران قرار گیرد. مردم از مسئولان انتظار چندانی ندارند، فقط می‌خواهند هر کدام به اندازه پولی که دریافت می‌کنند، کار کنند اما متأسفانه امروز «میز» برای برخی‌ها از همه‌چیز مهم‌تر است.
کمرنگ شدن راه و رسم شهدا در جامعه امروزی
این بازمانده جنگ تحمیلی یادآور می‌شود: من 22 رزمنده را که با رضایت قلبی به جبهه اعزام شده بودند، به عملیات رمضان بردم و فقط نیمی از آن‌ها بازگشتند. آن جوانان برای دفاع از ارزش‌ها و اعتقادات و سرزمین خود رفتند و شهید شدند زیرا امام(ره) فرموده بودند که جنگ باید سرلوحه همه کارها قرار گیرد؛ اما امروز کسی به راه و رسم شهدا عمل نمی‌کند و فقط عکس آنان را روی در و دیوار شهر مشاهده می‌کنیم و از سیره آنان در جامعه کمتر اثری دیده می‌شود.
وی که در عملیات بیت‌المقدس و آزادسازی خرمشهر بر اثر موج انفجار به درجه‌ی جانبازی نائل شده است، ادامه می‌دهد: هیچ انسان عاقلی برای منافع مالی، جان شیرین خود را سپر گلوله و توپ و تانک نمی‌کند. تمام رزمندگان با هدف دیگری به جبهه می‌آمدند و در همه حال خود را برای شهادت آماده می‌کردند؛ در همین شهر ابرکوه؛ افرادی بودند که از پایین‌شهر تا محل اعزام به جبهه؛ گریه‌کنان می‌آمدند و التماس می‌کردند که فقط یک بار اعزام شوند پس هیچ انگیزه‌ی مادی برای چنین عشقی در کار نبود.
فلاح زاده خاطرنشان می‌کند: امروز مسئولان برای حفظ آن روحیه ایثار، شهادت و از خودگذشتگی باید در برابر مردم صادق باشند و مواظب باشند تا از بیت‌المال سوءاستفاده نشود همانگونه که برخی رزمندگان برای مطلع شدن از وضعیت خانواده یا خبر کردن خانواده از سلامتی خود، از تلفن بیت‌المال هم استفاده نمی‌کردند.
مردم هم باید مانند زمان جنگ وارد میدان شوند
این رزمنده ابرکوهی به تفاوت نسل جدید با نسل جنگ نیز اشاره می‌کند و می‌گوید: همیشه هم دولت و مسئولان نباید برای انجام امور حرکت کنند، گاهی نیاز است که مردم خود وارد میدان شوند. در دوران دفاع مقدس هنگامی‌ که دستوری از فرمانده‌ای می‌رسید، همه مردم سلسله‌ مراتب را دنبال می‌کردند و در نهایت می‌گفتند این دستور از امام‌خمینی(ره) صادر شده و آن را با جان‌ و دل انجام می‌دادند.
وی خاطرنشان می‌کند: جبهه‌ها مملو از مردم و بسیجیان داوطلب بود و در واقع محوریت جنگ با مردم بود که توانستیم دشمن متجاوز را بیرون کنیم و اجازه ندهیم حتی یک وجب از خاک کشورمان به دست دشمن بیافتد پس نقش و جایگاه مردم در رقم زدن بهترین‌ها برای کشور غیرقابل‌انکار است.
تلخ و شیرین‌های رزمنده ابرکوهی از دوران دفاع مقدس
فلاح زاده در ادامه می‌گوید: جبهه خاطرات شیرین بسیاری داشت که رزمندگان را در طول جنگ مجذوب و پای بند خود کرده بود اما همیشه خاطرات تلخ بیشتر در ذهن می‌ماند که تلخ‌ترین خاطره من مربوط به عملیات رمضان در منطقه پاسگاه زید و شهادت شهید «علی‌محمد نجفی» بود که پدر نداشت و مادرش نیز ام وهب‌وار او را پرورش داده بود.
وی می‌گوید: علی‌محمد با گردان بچه‌های شیراز اعزام شده بود و یکی از بچه‌های این گردان خبر حضور علی‌محمد را به من داد. رفتم با او صحبت کردم تا این که عملیات شروع شد و آنان به سمت منطقه مأموریتی خود حرکت کردند و هنوز 10 دقیقه بیشتر نگذشته بود که همان شخصی که خبر حضور علی‌محمد را داده بود، در حالی‌که خودش از ناحیه شکم زخمی‌ شده بود، خبر شهادت همشهری و دوستم را به من داد.
این جانباز دفاع مقدس اضافه می‌کند: علی‌محمد در کانال‌هایی شهید شده بود که بسیار پیچیده بود و اگر کسی وارد آن می‌شد، دیگر نمی‌توانست راه خروج را به راحتی پیدا کند و طرحی بود که اسرائیلی‌ها برای دشمن تهیه کرده بود.
فلاح‌زاده در پایان بیان می‌کند: وقتی با خانواده شهدا روبرو می‌شدم و خبر شهادت فرزندانشان را به آنان می‌دادم، از آن‌ها خجالت می‌کشیدم و بسیار برایم سخت بود اما سخت‌تر از همه زخم‌زبان‌های برخی افراد است که همچنان و پس از گذشت سالها رزمندگان را عذاب می‌دهد.
یادآور می‌شود؛ «محمدحسین فلاح زاده» در کارنامه حضور هشت ساله‌ی خود در جنگ تحمیلی ضمن حضور در عملیات‌های بیت‌المقدس، رمضان، الی بیت‌المقدس، فتح المبین، محرم، والفجر چهار، 28 مرحله عملیات قادر در کردستان به عنوان فرمانده گردان، فرمانده اطلاعات عملیات و سمت‌های مختلف دیگری مسئولیت داشته است.
انتهای پیام