چاپ

خبر یزد - ایسنا/یزد مردمان شهر جهانی ‌دست‌بافته‌ی نفیس زیلو در روزگاران کهن همزمان با تولد فرزندان پسر خود یک اصله درخت توت می‌کاشتند تا در هنگام جوانی فرزندشان برای ساخت دار زیلو و پیشه‌ زیلوبافی‌ او پشتوانه‌سازی کنند.

تولد هر فرزند پسر در شهرستان میبد با کاشت یک درخت توت هم زمان می‌شد، درختی که پا به پای او رشد می‌کرد و تنومند می‌شد و در نهایت از چوبش به عنوان دار زیلو برای پیشه‌ی همان پسر که اکنون جوانی برومند شده بود، استفاده می‌کردند.
این داستان که سینه به سینه از زبان مردمان میبد نقل می‌شود، حکایت از رونق اقتصادی فرشی دارد که امروزه آن را به عنوان سالم‌ترین فرش و یکی از دشوارترین و هنرمندانه‌ترین دست بافته‌های بشر می‌شناسیم و پنجم آذرماه یک سالگی جهانی شدنش را جشن می‌گیرد.
«محمدرضا دهقانی مهرجردی» معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری یزد در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا در این باره به نقش اقتصاد زیلو در شهرستان میبد در سال‌های گذشته اشاره می‌کند و می‌گوید: اقتصاد زیلو در سال‌های نه چندان دور که شاید به کمتر از 30 سال قبل برمی‌گردد، بسیار پررنگ بود به طوری که خانواده‎ها این پیشه را برای فرزندان خود آرزو می‌کردند.
وی با بیان این که مردم در گذشته هم زمان با تولد فرزند پسر خود یک درخت توت می‌کاشتند، می‌گوید: درخت را طوی پرورش می‌دادند که دارای قوس و پهنای قابل توجهی باشد و بتوان آن را در ساخت دار زیلوبافی به کار گرفت و البته فرزندان پسر را در آن دوران از سن 8 سالگی برای شاگردی این پیشه می‌فرستاند که تا حوالی سن 17 سالگی به استاد کاری توانمند برای بافت زیلو تبدیل شود و مقارن با همین ایام نیز درختی که اکنون تنومند شده بود را می‌بریدند و برای ساخت دار زیلو جوانشان مورد استفاده قرار می‌دادند.
این مسئول در مود مشاغل وابسته به زیلو در میبد نیز تصریح می‎کند: کشت پنبه تا فرآوری آن به نخ، نجاری‌های تخصصی و حرفه‌ای مختص ایجاد دار زیلو، رنگرزی و صنایع سازنده ابزارآلات زیلو و تجارت خاص زیلو، همگی مشاغل وابسته به زیلو بودند که در گذر زمان به انزوا کشیده شدند و برخی نیز به دلیل به صرفه نبودن به طور کامل نابود شدند.
وی با بیان این که امروزه زیلو با وجود جهانی شدن هنوز هم نتوانسته جایگاه اقتصادی خود را در میان سایر منسوجات دارایی باز کند، می‌گوید: دار زیلو ابعاد بزرگی دارد و پایه‌های آن تا 50 سانتی‌متر داخل زمین فرو می‎رود، از این رو هنوز مانند برخی از دیگر منسوجات قابلیت توسعه به عنوان مشاغل خانگی صنایع دستی را ندارد.
دهقان مهرجردی با اشاره به مفروش شدن عتبات عالیات با زیلوهای میبد، عنوان می‌کند: زیلوی میبد از گذشته در کشورهای عربی مانند عراق از ارزش بالایی برخوردار بوده و همین بازار مناسب تا 60 سال پیش عامل اصلی صرفه اقتصادی تولید این فرش سلامت در میبد بوده است.
معاون صنایع دستی استان در پایان نیز زیلو را فرشی با ویژگی‌های منحصر به فرد می‌داند و می‌گوید: زمانی که ارزش تاریخی، هنری و سلامت این فرش به درستی معرفی شود، می‌توانیم دنیا را متوجه این میراث ارزشمند و جهانی کنیم.
انتهای پیام