چاپ

خبر یزد - ثبت نام در مدارس، داستان تکراری و دنباله داریست که ابتدای هر سال، زخم آن، سر باز می کند و تازه می شود.

برای پرداختن به این موضوع، نباید یک طرفه به قاضی رفت و نتیجه گرفت، باید با همه طیف های درگیر در این موضوع گفت و گو کرد؛ همه آنها حرفهایی برای گرفتن دارند که وقتی بشنوی بهتر می توانی قضاوت کنی.
والدین، ناراضی؛ مدارس، ناراضی؛ آموزش و پرورش، ناراضی؛ همه آنها هم استدلالات خاص خود را دارند و جالب آنکه وقتی از زوایای مختلف به صحبت های آنها نگاه می کنی متوجه می شوی که همه آنها به نوعی حق دارند و به این نتیجه می رسی که حلقه گمشده این پازل به هم ریخته، "بی پولی" است.
از یک سو مسئولان ادعا می کنند دریافت شهریه، غیرقانونی است و از طرفی هم به مدارس تاکید می کنند که باید خودگردان باشند، مدیران مدارس از نداشتن پول گله دارند و والدین هم از پرداخت شهریه ها شاکی هستند!.
با گذشت سال ها، موضوع دریافت شهریه در مدارس دولتی به مانند دیگر معضلات سیستم آموزشی همچنان معادله ای لاینحل باقی مانده و به کودک بی سرپرستی می ماند که هیچکس حضانت و مسئولیت آن را برعهده نمی گیرد!.
در این روزها که تنور ثبت نام مدارس، کم کم گرم می شود، برخی از مدارس دولتی ثبت نام خود را منوط به دریافت هزینه کرده اند که این امر موجب اعتراض برخی اولیا و حتی کارشناسان تحصیلی شده چرا که بر اساس قانون اساسی و نیز تاکید مسئولان، آموزش و پرورش دولتی، رایگان بوده و کسی حق ندارد به صورت اجباری از مردم هزینه دریافت نماید.
در گذشته های نه چندان دور، خانواده ها بر این باور بودند که بهترین مدرسه، نزدیک ترین مدرسه است اما امروز بخش قابل توجهی از والدین معتقدند هزینه های میلیونی شهریه و سرویس مدارس و تحمل مسافت های طولانی و پر ترافیک درصورت مطلوب بودن مدرسه، اهمیتی ندارد.
از سوی دیگر اغلب مردم تصورشان این است که مدارس دولتی، امکان تحصیل بدون دریافت هزینه را برای فرزندان آنها به ارمغان می آورد اما اخذ شهریه از سوی برخی از این مدارس، صدای اعتراض خانواده ها را درآورده است.
شاید بزرگ ترین چالش آموزش و پرورش، همین مدارس دولتی باشد که از لحاظ کیفی، گاهاً آنچنان وزنه ها را جا به جا می کند که آموزش و پرورش مجبور می شود برای تقسیم مساوی دانش آموزان در این مدارس، تمهیداتی بیاندیشد تا یک مدرسه با انبوه متقاضی و مدرسه ای دیگر با کمبود متقاضی رو به رو نشود.
والدینی که احساس کنند فرزندشان استعداد دارد ترجیح می دهند مدارس غیر دولتی را انتخاب کنند و برخی از همین دسته از والدین معتقدند ازدحام دانش آموزان در مدارس دولتی از مهمترین دلایل پایین بودن کیفیت تحصیل در این مدارس است و خانواده هم همیشه نگران این هستند که در کدام مدرسه ای ثبت نام کنند که از نظر دیگران خوب و تاپ باشد!.
سرانه ناچیز مدارس
اگر قرار است منصفانه قضاوت کنیم نباید فقط به دریافت احتمالی شهریه توسط مدیران مدارس دولتی بسنده کنیم زیرا در این بی پولی آموزش و پرورش و سرانه های بسیار ناچیز مدارس چگونه می توان انتظار داشت مدارس را از گرفتن شهریه منع کرد و آنها نیز بتوانند درب مدارس را باز نگه دارند.
هزینه های جاری مدارس، بالاست و سرانه آنها هم تقریباً صفر و آموزش و پرورش هم پولی ندارد که در اختیار آنها قرار دهد! پس چه باید کرد؟ مدارس باید هزینه های جاری خود را چگونه تامین کنند؟ مدرسه ای که از پرداخت قبوض گاز و اب و برق خود عاجز است و گاهاً اشتراک آنها به دلیل عدم پرداخت بهای این انرژی ها قطع می شود چه باید بکند؟.
نمی شود دور از گود نشست و فرمان "لنگش کن" را صادر کرد؛ هر کس که معترض به دریافت شهریه است باید راه حل هم ارائه دهد؛ البته نباید و شایسته نیست کفه ترازوی بی پولی بر دوش والدین سنگینی کند و قطعاً این وظیفه دولت است که آموزش و پرورش رایگان در اختیار مردم قرار دهد.
مدیران مدارس، پولی برای هزینه کردن ندارند، کفگیر آموزش و پرروش هم به ته دیگ خورده و این کلاف سر درگم، هر سال، سر در گم تر می شود.
پولدارها خود کباب؛ بی پول ها بوی کباب
تقسیم مدارس به دولتی و غیر دولتی هم جای تامل دارد و به نوعی سیستم آموزشی غیر عادلانه را در اذهان تداعی می کند.
آنهایی که دستشان به دهانشان می رسد فرزندان خود را راهی مدارس غیر انتفاعی و غیر دولتی می کنند و قاطبه آنها هم مشکلی با شهریه ها ندارند.
اما آنهایی که در زمره اقشار آسیب پذیر جامعه هستند فرزندان خود را راهی مدارس دولتی می کنند به این امید که نباید پولی بابت تحصیل فرزندان خود پرداخت کنند.
حال اگر قرار باشد مدارس دولتی برای تامین هزینه های خود، از مردم پول بگیرند این دور از عدالت و انصاف است؛ اگر والدین این دسته از دانش آموزان پولی داشتند که فرزندان خود را در مدارس غیر دولتی ثبت نام می کردند.
متاسفانه برخی از این مدارس دولتی طی سال های اخیر با چسباندن پیشوند" هیات امنایی"، دریافت شهریه را صورت قانونی داده اند که جای بررسی دارد و متاسفانه برخی از همین دسته از مدارس هم حتی مبلغی که بعنوان ابلاغیه آموزش و پروش در مورد میزان دریافت شهریه مصوب شده را رعایت نمی کنند و پول بیشتری از والدین مطالبه می کنند.
لازم است کارشناسان آموزشی و صاحبنظران، طرحی نو در اندازد و ضمن آنکه منبع درآمدی برای مدارس دولتی، طراحی می کنند، بار پرداخت شهریه های سنگین را از دوش والدین بردارند.
6197