چاپ

خبر یزد -

خبر یزد

به گزارش خبرگزاری فارس در یزد، سیدرضا جوادیان عصر امروز، در شصت و یکمین نشست کانون تفکر سلامت اجتماعی دانشگاه یزد با محوریت "بی‌تفاوتی اجتماعی در میان نخبگان" به‌صورت مجازی برگزار شد، اظهار کرد: شرایط سیاسی و اقتصادی عاملی مؤثری در کمرنگ شدن نقش نخبگان برای توسعه بیش از پیش است.
وی افزود: با بررسی مطالعات انجام‌ شده پیرامون علل شکل‌گیری، آثار و راهکارهای موجود در حوزه بی‌تفاوتی اجتماعی مورد ارزیابی قرار گرفته شد و در نهایت نوعی بی‌قیدی به عنوان پدیده‌ای اجتماعی در افراد نسبت به قوانین، هنجارها، حوادث و اتفاقات شناسایی شده، که باید هرچه سریعتر برای آن برنامه ریزی جدی انجام شود.
دبیر کانون تفکر سلامت اجتماعی دانشگاه یزد همچنین مجموعه علل روان‌شناختی، سیاسی و اقتصادی، اجتماعی را از عوامل بروز بی‌تفاوتی اجتماعی دانست که شامل مواردی نظیر، پایگاه اجتماعی و اقتصادی شهروندان، ساختار سیاسی و قانونی کشور و نمادهای مدنی و حاکمیت است.
حسین افراسیابی، عضو هیات‌علمی گروه جامعه‌شناسی دانشگاه یزد نیز، بی‌تفاوتی اجتماعی را مختص ایران ندانست و کاهش حساسیت و مسئولیت‌پذیری را امری جهان‌شمول در عصر معاصر عنوان کرد و گفت: گروهی از جامعه شناسان پدیده پایان جامعه اجتماعی را مطرح کرده‌اند که در آن اقتصاد و سیاست لایه کنشگری را کنار زده و جامعه جدید مبتنی بر بازار را پدید آورده است.
وی با اشاره به تغییر معنایی نقش‌های اجتماعی از کثرت نخبگان و پخش مسئولیت خبر داد که با کاهش فاصله نخبه و غیر نخبه با غلبه نوعی خاص از نخبگان در جامعه و پدیده نخبه‌زدایی روبه‌رو خواهیم شد.
عضو هیات‌علمی گروه جامعه‌شناسی دانشگاه یزد، با معرفی کتاب "فقر احمق می‌کند" از مفهوم محوری پهنای باند در این کتاب سخن به میان آورد که بر مبنای آن قشر کم‌درآمد جامعه در سایه دغدغه‌ها و فشارهای زیستی از پهنای باند کمتری برخوردار بوده که درنهایت با بی‌تفاوتی اجتماعی مواجه می‌شوند.
سیدمحسن موسوی، عضو هیات‌علمی بخش تعاون و رفاه اجتماعی دانشگاه در ادامه به ارائه مطالعات خود پیرامون شهروند فعال و بی‌تفاوت پرداخت و بیگانگی از دولت، اعتماد شکننده به دستگاه‌های دولتی، نبود امنیت اقتصادی و بی‌قدرتی اجتماعی آموخته‌شده(ناشی از تصور و نه حقیقت) را از عوامل مؤثر در تشکیل تیپ‌های شهروندی یک جامعه عنوان کرد.
به گفته وی، سه نوع راهبرد کنش شهروندی در جامعه گرفته است که شامل: تماشاگری منفعلانه که نه به معنی شهروند بی‌تفاوت بلکه به معنی شهروند ناراضی و عیب‌جو، تقابل گری فعالانه به معنی شهروند فعال در حوزه‌های داری منفعت شخصی که گاه با جبران‌گری و انتقام‌جویی همراه است و سوم، راهبرد مشارکت‌جویی غیررسمی که دارای شهروند فعال در عرصه‌های غیررسمی و جدا از دولت است.
علی روحانی یکی از اعضای هیأت علمی دانشگاه یزد در ادامه خاطرنشان کرد: با بررسی سابقه بی‌تفاوتی اجتماعی در کشور همواره مردم ایران را عناصر فعال و پویا در عرصه‌های اجتماعی خواند.
وی در پایان روند تغییرات جهانی را حرکت از سیاست رهایی‌بخش به سمت سیاست زندگی دانست که با توجه به مشکلات معیشتی و اقتصادی مشارکت قابل‌توجه ایرانیان در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی در قالب اعتراض‌های مسلمت آمیز و مدنی قابل‌ملاحظه است.
انتهای پیام/د