خبر یزد - نایب رئیس مجلس شورای اسلامی گفت: افرادیکه در کشور حرف های نا امید کننده میزنند دلسوز مردم نیستند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، در برنامه گفتگوی ویژه خبری یکشنبه شب شبکه خبر، موضوع دستاوردهای حضور در نشست اتحادیه بین المجالس جهانی در ژنو با حضور آقای دکتر حمیدرضا حاجی بابایی، نایب رئیس مجلس شورای اسلامی بررسی شد.
متن کامل این گفتگو به شرح زیر است؛
سؤال : آی پی یو چه جایگاهی دارد و هیئت پارلمانی ایران با چه هدف و چه دستاوردهایی در این اجلاس شرکت کرده است؟
حاجی بابایی : آی پی یو یا اتحادیه پارلمانی جهانی که مشهور به آی پی یو است، قدیمی ترین و اصلی ترین مجمع جهانی است که متکی به مردم و مجالس دنیا است با 130 سال سابقه. سازمان ملل 80 سال سابقه دارد و سازمان ملل از دل این مجموعه بیرون آمده است. جایی است که با دولت ها متفاوت است و حتی سازمان ملل که دولت ها در آن حضور پیدا می کنند، اینجا یک جایگاه مردمی است. یک ظرفیت بسیار بالایی است برای بیان حقایق، مواضع کشورهای گوناگونی که در اینجا جمع می شوند و واقعاً تصمیم های مهمی هم می گیرند. ممکن است در بعضی از جاها ما ایراد داشته باشیم، بعضی ها موضع درستی نگیرند، اما برآیند آی پی یو یک برآیند کاملاً مردمی، جهانی، بشردوستانه و به دنبال رفع مشکلات بین المللی هستند. به همین دلیل است که هر ششماه یک بار در یک کشوری برگزار می شود و مصوبات آن هم اثرگذار است. ما چیزی حدود 29 مجمع و کارگروه و به شکل های گوناگون مجمع ای پی ای و پاسیک و 29 جایگاه را در این آی پی یو داریم که در آنها موضوعات مهم مطرح می شوند. مثلاً چهار کمیته اصلی وجود دارد که این چهار کمیته در مورد امنیت و مسائل حقوق بشر صحبت می کنند، در مورد گرسنگی، در مورد وضعیت کودکان، در مورد مسائل گوناگون که خیلی زیاد است، آن چیزهایی که امروز بعنوان معضلات اجتماعی و جهانی مطرح می شوند مثل جنگ، خونریزی و مسائل گوناگون در اینجا مطرح می شود و در مورد آنها صحبت می کنند. جای بزرگ تر، عمیق تر و تأثیرگذارتر از آی پی یو ما درحال حاضر نداریم. مثلاً ای پی ای داریم که مجالس آسیایی است، یا پاسیک که مجمع مجالس اسلامی است را داریم، بریکس و شانگهای هم داریم. اما آن که کامل ترین است، ای پی یو است که در آن 132 کشور در حضور داشتند، چیزی حدود هزار و 150 نفر در اینجا شرکت کردند که 600 نفر از اینها نمایندگان کشورهای گوناگون بودند و 37 نفر از آنها خانم بودند. یعنی یک جایی که به صورت زنده مطالب آن پخش می شود، دنیا در جریان قرار می گیرد، به راحتی در اینجا صحبت می شود، گفتگو می کنند، خیلی بالاتر از دولت ها، یعنی محدودیت هایی که برای دولت ها وجود دارد، اصلاً در اینجا وجود ندارد. به همین دلیل است که برای جمهوری اسلامی یک ظرفیت بسیار بالایی است که من از چند منظر باید به آن اشاره کنم. یکی اینکه ما بعنوان جمهوری اسلامی در اینجا حضور پیدا کرده ایم تقریباً در تمام کمیسیون ها و کمیته ها و مجمع عمومی حضور خیل قوی و قدرتمندی داشتیم. تصویری که پخش شد از اعضای این هیئت و اشخاص آن را که کاملاً شناختید هر کدام جایگاه ویژه ای در آنجا داشتند که من باید از این نمایندگان تقدیر کنم. ما روز شنبه که رفتیم، یکشنبه صبح که شروع شد تا پنجشنبه عصر همه دوستان ما در کمیته ها و مجمع داشتند کار می کردند. ساعت 7 و نیم جلسه شروع می شد، یکی دو ساعت هم خودمان جلسه داشتیم که هماهنگ کنیم که فردا چه اقدام هایی باید انجام بدهیم، چه نطق هایی باید داشته باشیم، چه کسی باید صحبت کند، چه کسی باید موضع بگیرد. خیلی فعال بودند، من به دوستان گفتم ما به سوئیس و ژنو آمده ایم از اینجا که برگردیم بگویند ژنو به چه شکلی بود، شاید خیلی نتوانیم تعریف کنیم فعالیتی بود که من جا دارد تشکر کنم از وزارت خارجه، از سفیرمان در ژنو که با تمام قدرت ورود پیدا کردند، از ریاست مجلس که تمام ظرفیت موجود را برای حضور ما برای شرکت ما در این اجلاس را فراهم کردند، امور بین الملل، تشریفات، مترجم های قوی و ویژه تشکر کنم از صداوسیما، هم به دلیل دو نفر نمایندگان که به آنجا فرستادند و هم خانه ملت که حضور پیدا کردند. یک مجموعه تمام عیار جز خود بنده ظرفیت ظرفیت بسیار بالایی بود. ما در این اجلاس از چند منظر وارد شدیم، یکی اینکه ما چند موضوع را باید مطرح می کردیم، این چیزهایی که می خواستیم مطرح کنیم در آنجا مطرح بود، نه اینکه ما فی البداهه مطرح می کردیم، اما نوع بیان متفاوت بود. یعنی ممکن بود در یک هاله ای از ابهام بیان شود یا آن شفافیتی که ما می خواستیم را نداشت. کمیته خاورمیانه که رئیس آن یک فرد مصری بود یک گزارشی آورد بعنوان کمیته، گزارش را کمیته ها می آوردند و اعلام می کردند و اگر مخالفی نبود تمام می شد، کسی کامنت این را می خواست بگذارد، مصوب تلقی می شد. این را در رابطه با غزه قرائت کرد با شدت و حدت اشاره کرد و بیان کرد، کودکان و زنان را کشتند، بیمارستان ها را تخریب کردند و خوب گزارش داد. آخرش که تمام شد، من گفتم دو ملاحظه دارم، یک همه اینها را که گفتید تشکر می کنم اما بفرمایید که همه این جنایات را در غزه چه کسی مرتکب شده است، این را نیاورده اید، پیشنهاد بنده را بنویسید که این جنایت ها توسط امریکا و رژیم صهیونی انجام شده است. دوم این دو که جنایت مرتکب شده اند، باید محاکمه شوند و این را به رأی بگذارید. من فکر می کردم از اروپایی ها و کسانی اعتراض می کنند و یک چالش جدی برگزار می شود، سکوت محضی در مجمع بود و همه فقط نگاه می کردند و هیچ صحبتی نمی کردند. هیچ مخالفتی نشد، رئیس به نایب رئیس و هیئت رئیسه به هم نگاه کردند و گفتند تصویب. هیئت ما به من می گفتند این را مطرح می کنی می شود محل چالش آنها و علیه ایرانی ها چیزهایی می گویند و دعوایی به راه می افتد، اما تصویب شد. یا در نطقی که من انجام دادم، خیلی شفاف و روشن بحث کردم، گفتم این مجمع را برای چه تشکیل داده اید، تشکیل داده اید برای دفاع از کودکان و زنان و هفت هشت مورد را گفتم و گفتم همه اینها توسط رژیم صهیونی به چالش کشیده شده است و جنایتی که مرتکب شده اند همه اینها را زیر سؤال برده است. نمی خواهیم موضع بگیریم، موضع بگیریم بگوییم این کارها را اینها انجام داده اند و باید با آنها مقابله شود، باید از اینجا عبور کردند. گفتم من تعجب می کنم یک امریکایی جنگ را شروع می کند، این همه جنگ 12 روزه، جنگ غزه، این همه کشتار، 68 هزار نفر کودک و زن و بیمار همه کشته شده اند، همه دنیا هم می دادند. به ما می رسیدند همه بابت جنگ 12 روزه می گفتند احسنت، ایستادید و پیروز شدید و تبریک می گوییم ولی در سخنرانی سکوت می کردند. من گفتم آن کسی که همه این جنگ ها را به وجود آورده است، خودش آمده است در شرم الشیخ یک اجلاسیه بعنوان ناجی راه انداخته است. حضور پیدا کرده است و چند تا از رؤسای کشورها را هم دعوت کرده است و اینها نشسته اند و می گویند ما می خواهیم صلح برقرار کنیم آن هم به ریاست ترامپ. گفتم برای من تعجب آور است که با غرور و نوع رفتارهای مغرورانه خودش همه رؤسای کشورها را تحقیر کرد و معلوم بود که از ته این کاسه چیزی بیرون نمی آید و بیرون که آمدند دوباره عملیات شروع شد و غزه را زدند. این چه دنیایی است که ما درست کرده ایم که یک نفر جنگ را شروع می کند؛ همه گوش می کردند، هم جنگ راه می اندازد و هم صبح را راه می اندازد و دروغ می گوید. امروز دروغگویی و حیله گری که امریکا در دنیا انجام می دهد، بر هیچکس در دنیا پوشیده نیست. بعضی ها لبخند می زدند، بعضی ها با سر تأیید می کردند، همه اروپایی ها هم بودند، نماینده امریکا نبود. این بار امریکا عضو نیست، رژیم صهیونی عضو است. بار قبل در ششماه گذشته که در تاشکند جلسه داشتیم، ما بیرون آمدیم و همه بیرون آمدند، ایندفعه اصلاً جرأت نکرده بود در آی پی یو حضور پیدا کند. میدان در دست جمهوری اسلامی و کسانی بود که این تفکر و اندیشه را دنبال می کردند. بحران بعدی را گفتم، مجامع بین المللی ما الان چه جایگاهی دارند، هرچه قدرت ها به آن دستور بدهند آن را اجرا می کند. امروز تعجب من از این است که اروپایی که تا دیروز می گفتیم شریک بی فروغ امریکا است، امروز شده است تابع بلامنازع، هر دستوری بدهد بدون چون و چرا انجام می دهند ولی همه شان هم از امریکا ناراضی هستند، اما به صورت رسمی نمی توانند بیان کنند. چه دنیایی است که ما درست کرده ایم، سازمان ملل چه نقشی دارد، شورای امنیت، این چه شورای امنیتی است. گفتم توافقنامه امضاء کرده اید، تشکر، ما توافقنامه امضاء کردیم، ترامپ آن را پاره کرد، سه کشور اروپایی هم سکوت محض کردید، گناه ما اینجا چه بود. چه نوشتند، نمی خواهم وارد فضا شوم، نباید اتحاد مملکت فعلاً جابجا شود. شما بفرمایید ما را به چه دلیل به شورای امنیت، اسنپ می برید. شما 600 نماینده نشسته اید به ما جواب بدهید، به چه دلیلی، آن هم در موقعیتی که دو کشور از پنج کشوری که صاحب وتو هستند مخالف هستند. اما شما چند کشور را که یکی از آنها ممکن است 350 کیلومتر آن طرف تر باشد را راضی کرده اید، 10 رأی درست کرده اید، در برابر چین، در برابر روسیه، در برابر بعضی از کشورهای قدرتمند دیگر، رأی جمع کرده اید، تصویب کرده اید. شما کجای تاریخ سراغ دارید، روسیه شورای امنیت، تا رئیس شد اعلام کرد که این حرف بی ربط است، بی حساب است، جمهوری اسلامی گناهی ندارد،
ادامه دارد