سه شنبه ۶ آبان ۱۴۰۴

اجتماعی

فشار کاری و حقوق پایین، علت اصلی خروج پرستاران یزدی از سیستم درمانی است

فشار کاری و حقوق پایین، علت اصلی خروج پرستاران یزدی از سیستم درمانی است
خبر یزد - با وجود تلاش مسئولان برای بهبود وضعیت معیشتی پرستاران در یزد، روند خروج نیرو‌های طرحی از سیستم درمانی استان همچنان ادامه دارد که ابن خروج بیشتر در مورد نیرو‌های طرحی اتفاق می‌افتد.
  بزرگنمايي:

خبر یزد - با وجود تلاش مسئولان برای بهبود وضعیت معیشتی پرستاران در یزد، روند خروج نیرو‌های طرحی از سیستم درمانی استان همچنان ادامه دارد که ابن خروج بیشتر در مورد نیرو‌های طرحی اتفاق می‌افتد.

خبر یزد


رئیس دانشگاه علوم پزشکی یزد در گفت‌و‌گو با خبرگزاری صدا و سیما مرکز یزد ، ضمن تبریک روز پرستار گفت: «در استان یزد، مجموعاً حدود 800 پرستار کمبود داریم که این رقم با توجه به تعداد زیاد تخت‌های بیمارستانی در استان، رقم قابل توجهی است. یزد بالاترین نسبت تخت بیمارستانی به جمعیت را در کشور دارد و علاوه بر مردم استان، بیماران بسیاری از جنوب و شرق کشور برای دریافت خدمات درمانی به یزد مراجعه می‌کنند.»
وی افزود: «پرستاری از مشاغل سخت به شمار می‌رود؛ چراکه پرستاران به‌صورت شیفتی فعالیت می‌کنند، نیاز به دقت و مراقبت بالا دارند و با بیماران صعب‌العلاج یا در شرایط بحرانی مواجه‌اند. این عوامل می‌تواند بر روحیه آنان تأثیر بگذارد. از سوی دیگر، به دلیل مشکلات پرداختی، برخی پرستاران با دشواری در تأمین حداقل‌های زندگی مواجه‌اند که در برخی موارد منجر به ترک شغل نیز شده است.»
رئیس دانشگاه علوم پزشکی یزد تأکید کرد: «باید تلاش کنیم تا هم از نظر معنوی و هم از نظر معیشتی از این قشر زحمتکش حمایت شود تا بتوانند با روحیه‌ای مناسب خدمات شایسته‌ای به مردم ارائه دهند.»
او با اشاره به اقدامات انجام‌شده در یک سال گذشته بیان کرد: «پرداختی پرستاران در گذشته با تأخیر انجام می‌شد، اما در یک سال اخیر تلاش کردیم تا پرداخت‌ها به موقع‌تر و منظم‌تر انجام شود تا پرستاران بتوانند برنامه‌ریزی بهتری برای امور مالی خود داشته باشند ودر یک سال گذشته، با منظم‌سازی پرداخت‌ها، افزایش میزان اضافه‌کار و اجرای دقیق تعرفه‌های پرستاری تلاش شد شرایط کاری و مالی پرستاران بهبود یابد.»
وی ادامه داد: «میانگین اضافه‌کار پرستاران که پیش‌تر حدود 25 هزار تومان بود، اکنون بسته به سابقه و وضعیت استخدام، به حدود 80 تا 120 هزار تومان رسیده است. همچنین تعرفه‌های خدمات پرستاری با دقت بیشتری اجرا شد و در مجموع حدود دو تا دو و نیم برابر افزایش یافت.»
او خاطرنشان کرد: «مسائلی مانند فوق‌العاده خاص پرستاران در سطح ملی تصمیم‌گیری می‌شود، اما در سطح دانشگاه، تلاش شد تا حد ممکن بهبود در وضعیت پرستاران استان ایجاد شود.»
مدیر دفتر پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد نیز گفت: «بخش عمده خروج نیرو‌های پرستاری در استان مربوط به نیرو‌های طرحی است که پس از اتمام دوره دو تا پنج‌ساله خدمت خود، به‌دلیل نبود مجوز قانونی برای استخدام، ناچار به ترک سیستم درمانی می‌شوند. این در حالی است که بسیاری از آنها تمایل دارند در مجموعه باقی بمانند.»
او افزود: «پرستاران طرحی معمولاً فعالیت خود را با حقوق پایه حدود 15 تا 16 میلیون تومان آغاز می‌کنند و حتی با احتساب اضافه‌کار و کارانه، دریافتی آنان از 20 تا 23 میلیون تومان بیشتر نمی‌شود. این رقم در مقایسه با مشاغل آزاد، به‌ویژه حوزه‌هایی مانند خدمات زیبایی، چندان جذاب نیست و همین موضوع سبب کاهش انگیزه ماندگاری در این حرفه شده است.»
رضوی‌مقدم با اشاره به شرایط دشوار شغلی پرستاران اظهار کرد: «فشار کاری بالا، شیفت‌های شبانه و تعطیل‌ناپذیر بودن این حرفه از دیگر عواملی است که باعث می‌شود برخی پرستاران به سمت بازار کار آزاد سوق پیدا کنند.»
وی ادامه داد: «تعداد پرستارانی که به‌صورت رسمی در استخدام مجموعه قرار دارند و درخواست استعفا می‌دهند، بسیار محدود است و در کل استان ماهانه تنها یک مورد ثبت می‌شود که اغلب به دلایل خانوادگی یا شرایط زندگی رخ می‌دهد، نه مهاجرت یا تغییر شغل.»
به گفته رضوی مقدم، 71 درصد از نیرو‌های پرستاری استان را بانوان تشکیل می‌دهند که بسیاری از آنان به‌دلیل مسئولیت‌های خانوادگی، فشار کاری یا دشواری در تأمین تعادل میان کار و زندگی، گاهی ناچار به ترک خدمت می‌شوند.
کارشناسان حوزه درمان معتقدند که برای حفظ نیرو‌های باتجربه پرستاری، باید سازوکار جذب و تثبیت نیرو‌های طرحی بازنگری شود. به باور آنان، در صورت استمرار وضعیت فعلی، کمبود نیروی پرستار در استان یزد ـ که هم‌اکنون حدود 800 نفر برآورد می‌شود ـ می‌تواند فشار بیشتری بر سیستم درمانی وارد کند.
در مجموع، بررسی وضعیت سلامت و زیرساخت‌های درمانی یزد نشان می‌دهد که با وجود سرانه مناسب تخت بیمارستانی، فشار بالای بیماران غیربومی، کمبود امکانات رفاهی برای کادر درمانی و نرخ بالای ابتلا به برخی بیماری‌ها، ضرورت دارد سیاست‌های حمایتی جدی‌تری برای نگهداشت پرستاران و تأمین نیروی انسانی پایدار اتخاذ شود.


نظرات شما